Street performances door sekswerkers op 2 juni International Whores Day
En onze fotografe Sabine Joosten was erbij!
Bekijk hier haar kunst:
HOMO’S EN HOEREN
Dank je wel Stan dat jij deze expositie opent, ik ben blij dat jij dat doet omdat jij weet wat stigma betekent en wat het met je doet.
FAGGOTS AND WHORES Read here this opening speech in ENGLISH
HOMO! is het ergste scheldwoord voor een man.
HOER! is het ergste scheldwoord voor een vrouw.
Homo’s en hoeren verdienen volgens veel mensen geen respect maar minachting en vernedering.
Niemand had verwacht dat we hier zouden staan. Sekswerkers in het gebouw van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid!
Officieel valt sekswerk onder het ministerie van Justitie en Veiligheid , maar hier is waar we thuis horen, net als andere arbeid. Dank julle wel voor deze kans!!!
Jullie kunnen je het vast niet voorstellen. Of nou ja, sommigen van jullie die hier aanwezig zijn waarschijnlijk wel…
Maar er was eens een tijd in Nederland dat homoseks niet gelijk was aan hetereoseks. Heteroseks mocht iemand al hebben vanaf zijn 16e, seks met iemand van hetzelfde geslacht pas 5 jaar later, vanaf diens 21e . Dit was bedoeld om jonge jongens te beschermen tegen homomannen.
Dit had grote gevolgen:
De politie legde kaartsystemen, registers en fotoalbums aan van vermoedelijke homoseksuelen. De zedenpolitie postte bij urinoirs en voor huizen, won inlichtingen in bij buren, familie of kennissen en viel huiskamerbijeenkomsten binnen.
Het leidde tot drama’s in het leven van veel homoseksuelen: ze werden uit hun eigen families verstootten, hun huur werd opgezegd, ze kregen ontslag en ze werden een makkelijk doelwit voor chantage en een prooi voor potenrammers.
Ongelofelijk he?
Het is haast niet voor te stellen dat dit ooit in Nederland gebeurde….
Maar het gebeurt nog steeds! In 2023. Bij sekswerkers.
Toen werd homoseks niet gelijk gesteld met heteroseks. Nu wordt sekswerk niet gelijk gesteld met ander werk.
De gevolgen voor ons zijn groot.
Een sekswerker denkt de deur open te doen voor een klant en dan staan er ineens 5 agenten voor haar of zijn neus. Meestal haar, want bij sekswerk worden vooral jonge vrouwen als slachtoffer gezien. En heteromannen als de daders.
Dus als je weer eens in de krant leest dat er een illegaal bordeel is gesloten, bedenk dan dat ook die sekswerker kan zijn die nu dakloos is geworden. Dit overkomt ook sekswerkers die bij de KvK staan ingeschreven en keurig belasting betalen.
Sekswerkers die verkracht of beroofd worden, durven niet naar de politie te stappen uit angst voor boetes, dwangbevelen en huisuitzettingen of deportatie. Kwaadwillenden weten dit!
Er ligt zelfs een wetsvoorstel, de Wrs, dat sekswerkers verplicht zich te laten registreren in een landelijke databank.
Wij willen geen homo’s in een landelijk register, we willen geen journalisten in een landelijk register, we willen ook geen Jodenregister meer. Waarom dan wel een hoerenregister?
Ook moeten sekswerkers kunnen aantonen dat ze “zelfredzaam” zij
Wát is dat eigenlijk, “zelfredzaamheid”?
Er zijn sekswerkers met kinderen.
Er zijn sekswerkers die nieuw in Nederland zijn.
Er zijn sekswerkers met een handicap.
Een willekeurige ambtenaar kan zomaar van ze vinden dat ze slechte moeders zijn, dat ze niet goed genoeg Nederlands spreken, dat ze onbekwaam zijn. Dat ze dus “niet zelfredzaam” zijn. Dat ze niet in staat zijn om hun eigen keuzes te maken.
De “onzelfredzamen” krijgen een verbod om sekswerk doen.
De “zelfredzamen” hebben nog steeds geen werkplekken en geen rechten.
Wie is die ambtenaar die hierover beslist?
De “onzelfredzamen” en de “ongeregistreerden“ zullen de illegaliteit in worden gejaagd. Daar waar wetteloosheid regeert, alleen en in het donker. Mensen zoals ik, zoals wij.
Kaartsystemen, fotoalbums en registers, sekswerkers illegaal en crimineel maken, vergroot het stigma en de vooroordelen over sekswerkers. Het maakt geweld acceptabel en het verdiende loon van sekswerkers, hoeren, homo’s, snollen, sletten, vrouwen, mannen, mensen.
Het wordt gevaarlijker voor sekswerkers, en voor iederéén die zich niet houdt aan de opgelegde seksuele moraal! STIGMA KILLS
Iedereen heeft vooroordelen. Vooroordelen zijn makkelijk, gaan snel en kosten weinig inspanning. Bewust nadenken kost moeite. Wij allemaal kijken naar de wereld in stereotypen, zo begrijpen we de wereld.
Hoe vaker stereotypen en vooroordelen en stigma’s herhaald worden, hoe dieper ze in ons brein slijten, hoe meer wij ze gaan geloven.
We zouden willen dat we rationeel zijn, maar dat zijn we niet. We zijn irrationele wezens. Sekswerkers kunnen nog zoveel wetenschappelijke onderzoeken laten zien die het tegendeel bewijzen, activisten weten, feiten overtuigen niet. Verhalen worden wel geloofd.
Wie het verhaal vertelt heeft de macht!
De media spelen een belangrijke rol bij het voeden en in stand houden van vooroordelen, stereotypen en stigma. Omdat veel sekswerkers in Nederland niet openlijk sekswerker zijn, is het beeld over sekswerk van de meeste mensen gebaseerd op het nieuws, televisieseries of porno. Onbedoeld nemen verslaggevers taalgebruik over van politici en politie zonder met sekswerkers zelf te spreken. Op het nieuws horen wij vaak maar 1 kant van het verhaal.
Maar media kunnen ook een positieve invloed hebben op de beeldvorming! Door méér verhalen van sekswerkers te laten zien, zullen vooroordelen, stereotypen en stigma verminderen.
Een stereotype weerleg je niet door 1 persoon te laten zien die niet aan het stereotype beeld voldoet. Het is belangrijk de diversiteit binnen onze community te laten zien, zodat mensen een veelzijdig beeld krijgen van sekswerkers.
Méér sekswerkers het podium geven en eens andere verhalen van sekswerkers op tv of in de krant dragen bij aan een completer beeld van de waarheid en de werkelijkheid.
Dankzij de sekswerkers hier aanwezig zijn, zijn er nieuwe foto’s te zien en andere verhalen te horen. Jullie zijn de hoofdpersonen, de voorvechters, de protagonisten. Onze dierbare dankbaarheid gaat uit naar jullie.
Het is eng om voor een publiek te staan en te vertellen over pijnlijke ervaringen. Om steeds maar weer uit te leggen dat sekswerk werk is. Sekswerk geeft een inkomen, zelfstandigheid, vrijheid!
Sekswerk wordt vaak als een probleem gezien. Maar het is vaak juist de oplossing. Voor sekswerkers met studerende kinderen, of voor sekswerkers die zelf studeren. Voor degenen die mantelzorger zijn.
Het is een oplossing voor mensen die op de arbeidsmarkt gediscrimineerd worden omdat ze trans zijn, om hun huidskleur, of simpel omdat ze vrouw zijn.
Als sekswerkers verboden wordt hun werk te doen, worden onze levens moeilijker.
Wij staan hier niet voor onze lol.
Mensen die niet meer met ons in het openbaar gezien willen worden. De verjaardagen waarvoor we niet meer worden uitgenodigd. Onze kinderen die gepest worden op school.
Politie die onze aangiftes niet op willen nemen, omdat zij vinden dat een gewelddadige beroving het risico van ons vak is.
Stel je voor dat de politie hetzelfde tegen een juwelier die overvallen is, zou zeggen?
Maar wij staan hier toch!
Want wij moeten gezien worden. Als wij onze verhalen vertellen, dan denken wij aan onze collega’s, aan hen die niet durven of kunnen spreken, omdat de gevolgen van het stigma voor hen te groot zijn.
Gelukkig hebben we ook veel positieve verhalen te vertellen.
Straks tijdens de rondleiding langs de foto’s zullen sekswerkers vertellen over de fotografieworkshops, de liefdadigheidsbingo’s, de peepshow op wielen, de trans sisters fashion show en nog veel meer! En na afloop tijdens de borrel is er genoeg tijd om met elkaar in gesprek te gaan.
Schrijver Gerard Reve en binnenhuisarchitect Benno Premsela waren in 1963 en 1964 de eerste mannen die openlijk homoseksueel waren op de Nederlandse televisie, met hun echte namen en zonder maskers.
In 1969 was het eerste openlijke pride-homoprotest op het Binnenhof hier in Den Haag. Misschien wel het eerste ter wereld, een half jaar eerder dan de beroemde Stonewall rellen.
In 1970 de eerste zoen tussen twee mannen op tv.
In 1971 is artikel 248bis afgeschaft. Het artikel in het wetboek van strafrecht dat hetero en homo seks van elkaar scheidde.
Het is 2023. Wij vrezen voor de dag dat de Wet Registratie Sekswerkers aangenomen wordt en in werking treedt. Maar zover is het nog niet. En kijk met hoeveel wij al zijn! Sommigen met onze echte namen en zonder maskers.
Een toenemende zichtbaarheid van sekswerkers (en homomannen, lesbische vrouwen, transmensen) leidt tot normalisering en grotere acceptatie van seksuele diversiteit bij publiek, waardoor de maatschappelijke druk toeneemt op de politiek om mensen dezelfde rechten te geven als andere mensen, zodat álle mensen, wij ons allemaal daadwerkelijk veilig voelen om openlijk te zijn wie of wát we ook zijn.
Het is ook hartverwarmend zoveel bondgenoten vandaag hier op de opening te zien. Want wij kunnen dit niet alleen!
Zonder de fotografen zijn er geen foto’s.
Zonder de journalisten geen verhalen in de krant.
Zonder financiële steun geen gratis mediagidsen.
Zonder de kans van dit ministerie zouden we hier nu niet zijn.
Wij hebben jullie nodig.
Mensen die meer zien dan alleen het werk dat we doen. Mensen die zich niet schamen voor ons. Moedige mensen die het lef hebben tegen de heersende moraal in foto’s van sekswerkers aan hun muren te hangen, in hun hogeschool in Den Haag, de universiteit in Utrecht, het gemeentehuis in Tilburg en nu zelfs hier, in de wandelgangen van het ministerie Sociale Zaken en Werkgelegenheid. In your face!
We hebben mensen nodig die ons kansen bieden. Mensen die in ons geloven. Mensen die ons steunen. Mensen als jullie! Wij voelen jullie support. Wij zijn niet alleen.
Met de sekswerkers, de modellen. De fotografen Sabine Joosten en Tammy van Nerum die deze prachtige foto’s hebben gemaakt. Al die locaties waar we de fotografieworkshops mochten houden, Belle, PIC, Candy Shop. P&G292. De journalisten die samen met sekswerkers de mediagids hebben geschreven, met speciale dank aan Saskia Wassenaar. Het vertrouwen in ons idee en de steun van VSBfonds en SWAD. De ANP die de foto van Caja uit de beeldbank heeft gehaald. Alle die ambtenaren bij de ministeries die ervoor gezorgd hebben dat we in hun gebouwen mogen exposeren, eerst bij Justitie en Veiligheid en nu bij Sociale Zaken en Werkgelegenheid (teveel om op te noemen) De burgemeester van Tilburg. Brenda Oude Breuil van de Universiteit van Utrecht en Justine Le Clerq van de Haagse Hogeschool waar we exposities mogen houden en die hun studenten meenemen, de studenten die hiernaar toe gekomen zijn. Al onze medestrijders bij SekswerkExpertise, Shop, Spot46, Door2Door, SeksWorks, SAVE, TransSisters, Jacky, Yvette Luhrs, Minke Dijkstra. De wetenschappers, de kunstenaars, een modeontwerpster, vrienden, familie.
Iedereen die hier vandaag aanwezig is, wij allemaal willen wonen in een wereld waar alle mensen veilig zijn.
Dit is pas het begin. Een verandering is in beweging gezet, onze community is groeiende.
Vandaag worden andere verhalen verteld. Het hoeven geen mooie verhalen te zijn, wij willen geen sprookjes verkopen, als het maar wel ware verhalen zijn van echte sekswerkers.
Wij willen nog meer verhalen horen, zien en lezen. Er zijn nog zoveel sekswerkers die zoveel meer verhalen hebben te vertellen.
Je hoeft alleen maar te luisteren
WIE HET VERHAAL VERTELT, HEEFT DE MACHT
in theater De Valliant in samenwerking met Shop 2 juni 2023 Den Haag
Goeiemiddag allemaal!
Mijn naam is Mischa en zoals jullie kunnen horen kom ik uit het Zuiden. Dit verhaal komt met een zachte g
Dank jullie wel voor jullie komst op deze bijzondere dag. De dag dat sekswerkers over de héle wereld feest vieren om te laten zien:
Hier zijn wij!
Dank jullie wel voor de gastvrijheid en dat jullie samen met ons, sekswerkers-dag vieren. Dank jullie wel dat jullie naar De Vaillant gekomen zijn om naar de verhalen van sekswerkers te luisteren en de sekswerkers en de foto’s te bewonderen
Grote dank aan Maria Scali directeur van Shop voor deze kans en voor het vertrouwen dat zij heeft in sekswerkers. Dit is niet vanzelfsprekend. Dank je wel Maria voor je betrokkenheid, altijd recht uit jouw hart!
Ook veel dank aan Harry van de Louw. Hij durft deze foto’s in zijn theater te hangen. Alles wat met seks te maken heeft, wordt vaak moeilijk over gedaan. Of het over sekswerk gaat homoseksualiteit of seksuele voorlichting. Toch hangt het hier! En zo mooi op die gele muren
En natuurlijk ook dank aan alle medewerkers van Shop en De Vaillant ook bij Reimagining Sex Work, en wiens werk op de achtergrond misschien wat minder zichtbaar is, maar niet minder belangrijk
Grote dank aan alle betrokken fotografen, journalisten en redacteurs. Veel dank voor jullie creatieve ideeën, eerlijke adviezen. Jullie toewijding is ontroerend.
Onze dierbare dankbaarheid gaat uit aan alle sekswerkers
Zonder jullie zouden wij hier vandaag niet zijn! Dankzij jullie zijn er nieuwe foto’s in de beeldbanken verschenen en andere verhalen in de kranten. Er is er een beweging in gang gezet. Jullie zijn de inspiratie, de voorvechters en de hoofdpersonen!
Dit verhaal waarom we nu allen samen zijn, begint met een foto van een dierbare collega op de laatste werkdag in haar werkkleding, op de dag dat de ramen in Utrecht zouden “verplaatsen”. Die foto van haar was te zien in alle kranten, bij ieder artikel over sekswerk. Zelfs bij artikelen die helemaal niet over sekswerk gingen..
Het was geen geheim in onze gemeenschap dat ze het naar vond om jaren later nog steeds op onverwachte momenten geconfronteerd te worden met deze foto. En daarmee ook met de verdrietige en onterechte “verplaatsing” van haar geliefde werkplek
Dus daarom vroegen wij een journaliste waarom er altijd maar dezelfde foto’s werden geplaatst, bij ieder artikel over sekswerk? Haar antwoord was dat ze geen keuze had: Er waren te weinig foto’s van sekswerkers in de beeldbanken voor de kranten en nieuwswebsites aanwezig!
Het leek ons een geweldig goed idee om de beeldbanken aan te vullen met een andere foto’s van sekswerkers. En kijk eens op deze expositie hoe dit gelukt is!
Wij hadden gehoord dat dikke mensen een eigen beeldbank hadden gemaakt, met foto’s van dikke mensen mét een gezicht
En we wisten het onderzoek naar de beeldvorming van moslima’s in de media. De onderzoekers herkennen zichzelf, hun moeders en oma’s hier niet in het bekende beeld in de media van de “moslimvrouw”. Zij missen de foto’s van moslima’s aan het werk, op een terrasje met vriendinnen, een gezin op museumbezoek
Tegelijkertijd raakten we geïnspireerd door een gids geschreven door sekswerkers in Zuid-Afrika. Deze handleiding voor journalisten helpt hen om respectvol over sekswerk te schrijven. Ook voor veel Nederlandse journalisten is dit belangrijk
Wij lezen in de kranten al vanaf het jaar 2000 over “illegale prostitutie” Bij illegale prostituees denken mensen al snel aan criminaliteit. Ze worden bang van ons en willen niks met ons te maken hebben
Wijzelf spreken liever over onvergund in plaats van illegaal. Prostituees waren namelijk al meer dan 200 jaar legaal in Nederland. De bórdelen, clubs en ramen waren illegaal maar deze werden, net als coffeeshops, met de ogen half dicht, toegestaan. We noemen dit het Nederlandse gedoogsysteem
In 2000 werden de bórdelen, clubs en ramen gelegaliseerd. Gemeenten gebruiken de legalisatie van bordelen juist om zoveel mogelijk werkplekken te “verplaatsen”. Burgemeesters houden niet van sekswerkers in hun stad, wij verpesten het aanzicht
Sekswerkers worden uit hun veilige werkplekken gejaagd, de illegaliteit in naar daar waar wetteloosheid heerst. En de grond wordt duur verkocht aan projectontwikkelaars. Sinds 2000 is in Nederland 80% van de veilige en legale werkplekken gesloten
Sekswerkers weten dat verplaatsen een ander woord is voor wegjagen, verdwijnen, uitgummen. In Arnhem het Spijkerkwartier en in Utrecht het Zandpad zijn “verplaatst” en nooit meer teruggekomen. Wij houden ons hart vast voor de “verplaatsing” van de ramen in Den Haag
Vanuit huis of in een hotel werken mag een sekswerker ook al niet meer. De politie controleert sekswerkers die op internet adverteren. Een sekswerker denkt open te doen voor een klant en dan er staan ineens 5 agenten in zijn of haar huis. Ook in Den Haag hebben sekswerkers boetes en dwangbevelen ontvangen en zijn hun woningen of het land uitgezet
In welk ander beroep vallen 5 agenten bij een ondernemer diens werkplek binnen om te controleren of die een vergunning heeft?
In welk ander beroep worden zelfstandigen hun woning uitgezet wegens een administratieve overtreding?
In welk ander beroep bedreigen criminelen het slachtoffer tijdens een overval dat zíj de politie wel zullen bellen als die gilt?
Waarom wordt sekswerk zo vaak als probleem gezien?
Sekswerk is juist een oplossing.
Sekswerk geeft een inkomen, zelfstandigheid, vrijheid!
Het is de oplossing voor sekswerkers met studerende kinderen, of voor sekswerkers die zelf studeren. Voor degenen die mantelzorger zijn.Het is de oplossing voor mensen die op de arbeidsmarkt gediscrimineerd worden omdat ze trans zijn, om hun huidskleur, om hun vrouw-zijn
Als sekswerkers verboden worden hun werk te doen, worden hun levens moeilijker.
Sekswerkers alsmaar dieper de illegaliteit injagen vergroot de vooroordelen over sekswerkers en het stigma op sekswerk
Een illegale prostituee wordt door de maatschappij gezien als het zieligste van het zieligste. Je lichaam verkopen is het laagste wat je kunt doen. HOER is het ergste scheldwoord voor een vrouw. Hoeren verdienen geen respect maar minachting en vernedering en zijn daarom vaak het doelwit van geweld
Eerlijk werkende sekswerkers illegale prostituees noemen, maakt dat geweld jegens sekswerkers hun eigen schuld wordt gevonden en zorgt ervoor dat geweld jegens prostituees, sekswerker, hoeren, snollen en sletten toeneemt. Het wordt er voor iederéén die zich niet houdt aan de opgelegde seksuele moraal, gevaarlijker op!
STIGMA KILLS
Als je hopelijk vanaf vandaag nooit meer in de krant leest dat er een illegaal prostitutiebedrijf is opgerold, bedenk dan dat dit ook die sekswerker kan zijn die nu dakloos is geworden
Onbedoeld nemen verslaggevers taalgebruik over van politici en politie maar lijken niet met sekswerkers zelf te spreken. Op het nieuws horen wij vaak maar 1 kant van het verhaal
Omdat veel sekswerkers in Nederland niet openlijk sekswerker zijn, nemen de meeste mensen pas kennis van sekswerk via nieuws, televisieseries of porno.
De media spelen een belangrijke rol bij het in stand houden van onjuiste aannames, vooroordelen en stereotypes
Iedereen heeft vooroordelen. Dit is het makkelijkst en gaat het snelst en kost de minste inspanning. Bewust nadenken kost moeite. Wij allemaal kijken naar de wereld in stereotypes, zo begrijpen we de wereld
Hoe vaker stereotypen en vooroordelen herhaald worden, hoe dieper deze in ons brein slijten.. hoe eerder wij ze gaan geloven. Herhaling wordt herkenning, herkenning wordt bekendheid, en bekendheid kan niet worden onderscheiden van waarheid. Stereotypen en vooroordelen worden voor wáár aangenomen
We zouden willen dat we logisch denkende mensen zijn, dit zijn we niet, we zijn onlogische mensen. We kunnen nog zoveel wetenschappelijke onderzoeken laten zien die het tegendeel bewijzen, activisten weten, cijfers overtuigen niet!
Verhálen worden wél geloofd. Wie het verhaal vertelt heeft de macht
De media kan bijdragen aan het verminderen van vooroordelen, stereotypes en stigma. Méér sekswerkers het podium geven en meer verhalen van sekswerkers op tv of in de krant dragen bij aan een completer beeld van de waarheid en werkelijkheid
Een stereotype weerleg je niet door 1 persoon te laten zien die niet aan het stereotype beeld voldoet. Er zijn meer sekswerkers nodig. Het is belangrijk de diversiteit binnen onze community te laten zien, zodat mensen een veelzijdig beeld krijgen van sekswerkers. Altijd dezelfde beelden bevestigt het stereotype, daarom is het belangrijk om nieuwe verhalen vertellen
Een toenemende zichtbaarheid van sekswerkers leidt tot normalisering, waardoor de acceptatie voor seksuele diversiteit toeneemt zodat álle mensen, wij allemaal, zodanig geaccepteerd worden, zodat wij ons allemaal daadwerkelijk veilig voelen om openlijk te zijn wie of wát we ook zijn
Taal en beeld vormen samen een verhaal. Daarom wilden wij nieuwe foto’s in de beeldbanken én een handleiding voor journalisten! En Reimagining Sex Work ontstond
We organiseerden bijeenkomsten met sekswerkers en journalisten bij elkaar om gezamenlijk na te denken over positieve oplossingen.
De online focusgroep met de sekswerker wiens foto altijd maar gebruikt werd, staat mij bijzonder bij. Zij vertelde haar kant van het verhaal. Hoe het voor haar voelde om van de 1 op de andere dag zoveel te verliezen; haar inkomen, haar dagbesteding, haar werkplek, haar collega’s, haar klanten. Haar zelfstandigheid haar vrijheid haar veiligheid. Journalisten hadden geen idee!
We hebben ook fotografieworkshops georganiseerd, sekswerkers fotografeerden hun eigen wereld. We waren op de Wallen in Amsterdam, en in een seksbioscoop in Brabant
Ik wil jullie alles erover vertellen, maar helaas, de tijd begint te dringen
Sekswerkers, fotografen en journalisten raakten in gesprek en er ontstond zoveel moois:
–> Er zijn foto’s in de beeldbanken voor journalistiek bijgekomen zodat beeldredacteuren nu meer keuze hebben
–> Er is deze gids voor journalisten en sekswerkers, geschreven door journalisten en sekswerkers
–> En de ene foto, waar het allemaal mee begonnen was, die is uit de beeldbank verdwenen en zullen we nooit meer in de krant zien
Dat hoeft ook niet meer want de beeldbanken zijn gevuld met prachtige nieuwe foto’s over sekswerk in samenwerking met sekswerkers zelf. En worden nog steeds aangevuld, kijk maar op onze website
Vandaag worden andere verhalen verteld. Het hoeven geen mooie verhalen te zijn. Wij willen geen sprookjes verkopen, als het maar wel ware verhalen zijn van echte sekswerkers
Dit is pas het begin. Een verandering is in beweging gezet, een samenwerking tussen journalisten, fotografen, redacteuren, wetenschappers en sekswerkers is ontstaan,
onze community is groeiende. Er zijn nu al artikelen in dagbladen verschenen, gemaakt door betrokkenen bij Reimagining Sex Work. Foto’s gemaakt door sekswerkers zelf, stonden in de krant!
Wij willen nog meer verhalen horen, zien en lezen. Er zijn nog zoveel sekswerkers die zoveel verhalen meer hebben te vertellen. Je hoeft alleen maar te luisteren
Zoals vandaag!
OP HET MINISTERIE VAN J&V
Goeiemiddag allemaal!
Mijn naam is Mischa en zoals jullie kunnen horen kom ik uit het Zuiden. Dit verhaal komt met een zachte g.
Voordat ik begin hiermee wil ik eerst alle betrokken van het ministerie van Justitie en Veiligheid bedanken. Wat een ontzettend krachtige boodschap. We hadden aan het begin van dit project niet kunnen bedenken dat we hier met een bende sekswerkers zouden staan!
Wij hopen met dit project samen met mediamakers en sekswerkers kunnen bijdragen aan het verminderen van vooroordelen en stigma jegens sekswerkers. Hopelijk ook bij degenen die de wetten schrijven. We hadden de expositie op geen betere plek kunnen wensen
Grote dank aan alle betrokken fotografen, journalisten en redacteurs. Veel dank voor jullie creatieve ideeën, eerlijke adviezen. Jullie toewijding was ontroerend
Onze dierbare dankbaarheid gaat uit aan alle sekswerkers. Zonder jullie zouden wij hier vandaag niet zijn! Dankzij jullie zijn er nieuwe foto’s in de beeldbanken verschenen en andere verhalen in de kranten. Er is er een beweging in gang gezet. Jullie zijn de inspiratie, de voorvechters en de hoofdpersonen!
Ik ben hier om iets te vertellen over het ontstaan van Reimagining Sex Work
Ik zou ook heel graag iets willen zeggen over hoe de beeldbank én de handleiding zijn gemaakt samen met onderzoekers, mediamakers en sekswerkers, en over de gezamenlijke focusgroepen en fotografieworkshops op de Wallen en in een seksbioscoop in Brabant, maar daar is helaas geen tijd voor (sorry)
Het idee voor dit fotoproject startte 4 jaar geleden.
Tijdens een interview vroegen wij een journaliste: Waarom worden altijd maar dezelfde foto’s geplaatst, bij ieder artikel over sekswerk, en zelfs bij artikelen die helemaal niet over sekswerk gaan?
Haar antwoord was: We hebben geen keuze! Er zijn te weinig foto’s van sekswerkers in de beeldbanken voor journalistiek aanwezig!!
Het leek ons een geweldig goed idee om de beeldbanken aan te vullen met een andere foto’s van sekswerkers!
Tegelijkertijd raakten we geïnspireerd door een gids geschreven door sekswerkers in Zuid-Afrika. Deze handleiding voor journalisten helpt hen om respectvol over sekswerk te schrijven.
Ook voor veel Nederlandse journalisten is dit belangrijk. Wij lezen al vanaf 2000 over “illegale prostitutie”. Bij illegale prostituees denken mensen al snel aan criminaliteit. Ze worden bang van ons en willen niks met ons te maken hebben.
Wijzelf spreken liever over onvergund in plaats van illegaal. Prostituees waren namelijk al legaal in Nederland, de bórdelen waren illegaal. Sinds de opheffing van het bordeelverbod in 2000 is het precies andersom: nu zijn de bordelen legaal en alle prostituees die niet in bordelen werken, zijn illegaal.
De verdwenen werkplekken sinds de legalisatie van bordelen.
De agenten die zich voordoen als klanten en woningen binnenvallen van zzp’ers binnenvallen om de administratie te controleren.
De sekswerkers die boetes krijgen, dwangbevelen en dakloos raken, óók als ze bij de Kamer van Koophandel staan ingeschreven en belasting betalen.
De sekswerkers die daarom de politie niet meer durven te bellen bij een overval of verkrachting.
De criminelen die die dit weten..
En dan, als dit al niet ongelofelijk genoeg is, het wetsvoorstel de WRS Wet Regulering Sekswerk dat klaarligt met daarin de verplichte zelfredzaamheid-test, om in het hoerenregister te mógen komen. Degenen die onzelfredzaam zijn bevonden, en alle anderen die niet in een hoerenregister willen, durven of kunnen, mogen geen legaal sekswerk doen.
Waarom wordt sekswerk zo vaak als probleem gezien?
Het is juist een oplossing. Het geeft een inkomen, zelfstandigheid, vrijheid!
Het is de oplossing voor sekswerkers met studerende kinderen, of voor sekswerkers die zelf studeren. Voor degenen die mantelzorger zijn.
Het is de oplossing voor mensen die op de arbeidsmarkt gediscrimineerd worden omdat ze trans zijn, om hun huidskleur, om hun vrouw-zijn.
Als sekswerkers verboden worden hun werk te doen, worden hun levens moeilijker.
Sekswerkers alsmaar dieper de illegaliteit injagen vergroot de vooroordelen over sekswerkers en het stigma op sekswerk.
Een illegale prostituee wordt door de maatschappij gezien als het zieligste van het zieligste. Je lichaam verkopen is het laagste wat je kunt doen. Hoer is het ergste scheldwoord voor een vrouw. Hoeren verdienen geen respect maar minachting en vernedering , dit maakt dat geweld jegens sekswerkers hun eigen schuld wordt gevonden en het verdiende loon van sekswerkers, hoeren, snollen, sletten.
Het wordt gevaarlijker voor sekswerkers, en voor iederéén die zich niet houdt aan de opgelegde seksuele moraal! STIGMA KILLS
Iedereen heeft vooroordelen. Dit is het makkelijkst en gaat het snelst en kost de minste inspanning. Bewust nadenken kost moeite.
We zouden willen dat we rationeel zijn, dit zijn we niet, we zijn irrationele wezens. We kunnen nog zoveel wetenschappelijke onderzoeken laten zien die het tegendeel bewijzen, activisten weten, cijfers overtuigen niet!
Verhalen worden wel geloofd. Wie het verhaal vertelt heeft de macht
Op het nieuws horen wij vaak maar 1 kant van het verhaal Onbedoeld nemen verslaggevers taalgebruik over van politici en politie maar lijken niet met sekswerkers zelf te spreken.
Omdat veel sekswerkers in Nederland niet openlijk sekswerker zijn, nemen de meeste mensen pas kennis van sekswerk via nieuws, televisieseries of porno. De media spelen een belangrijke rol bij het in stand houden van onjuiste aannames, vooroordelen en stereotypes
De media kan ook bijdragen aan het verminderen van vooroordelen, stereotypes en stigma. Meer sekswerkers het podium geven en meer verhalen van sekswerkers op tv of in de krant dragen bij aan een completer beeld van de waarheid en werkelijkheid.
Een stereotype weerleg je niet door 1 persoon te laten zien die niet aan het stereotype beeld voldoet. Er zijn meer sekswerkers nodig, het is belangrijk de diversiteit binnen onze community te laten zien, zodat mensen een veelzijdig beeld krijgen van sekswerkers. Altijd dezelfde beelden bevestigt het stereotype, daarom is het belangrijk om nieuwe verhalen vertellen Zoals vandaag!
Taal en beeld vormen samen een verhaal. Daarom wilden wij nieuwe foto’s in de beeldbanken én een handleiding voor journalisten!
Vandaag worden andere verhalen verteld, het hoeven geen mooie verhalen te zijn, wij willen geen sprookjes verkopen, als het maar wel ware verhalen zijn van echte sekswerkers
Dit is pas het begin. Een verandering is in beweging gezet, er is vertrouwen ontstaan tussen journalisten, fotografen, redacteuren, wetenschappers en sekswerkers, onze community is groeiende.
Wij willen nog meer verhalen zien, horen, en lezen. Vandaag kan je de foto’s bewonderen, een praatje maken met sekswerkers tijdens de rondleiding straks, en de mediagids kan je thuis doornemen
Er zijn nog zoveel sekswerkers die zoveel verhalen meer hebben te vertellen. Je hoeft alleen maar te luisteren
DIT IS PAS HET BEGIN
Speech tijdens de opening van de tentoonstelling van de nieuwe persfoto's en de presentatie van De Reimagining Sex Work Mediagids Donderdag 29 september 2022, Utrecht
On request, the English translation of the speech spoken out at the opening of the press photo exhibiotion and the media guide presentation read it here
Goeiemiddag allemaal!
Mijn naam is Mischa en zoals jullie kunnen horen kom ik uit het Zuiden. Dit verhaal komt met een zachte g. Ik zal jullie vertellen over het ontstaan van Reimagining Sex Work maar ik wil eerst heel graag alle betrokken bedanken
Sekswerkcollectieven met goeie ideeën en weinig geld, het loont om fondsen aan te schrijven zoals het VSBfonds: iedereen doet mee bij VSB, zelfs sekswerkers!
En ook de SWAD heeft ons financieel gesteund en zijn een dierbare bondgenoot
Dank aan de universiteit voor de catering en deze mooie expositieruimte, in dit voormalig middeleeuws monnikenklooster
Onze dank gaat ook uit naar Belle Hulpverlening in Utrecht, CandyShop in Tilburg, P&G292 en PIC in Amsterdam. Dank voor de gastvrijheid en voor de prachtige locaties die we mochten gebruiken voor de fotoshoots
Grote dank aan alle betrokken fotografen, journalisten en redacteurs. Veel dank voor jullie creatieve ideeën, eerlijke adviezen en jullie toewijding was ontroerend
Onze dierbaarste dankbaarheid is voor de sekswerkers en modellen. Zonder jullie zouden wij hier niet zijn. Dankzij jullie zijn er nieuwe foto’s in de beeldbanken verschenen en andere verhalen in de kranten. Er is er een beweging in gang gezet. Jullie zijn de inspiratie, de voorvechters en de hoofdpersonen!
Dit verhaal waarom we nu allen samen zijn, begint met een foto gemaakt van een sekswerker op de Rooie Brug hier in Utrecht. Een foto van een dierbare activiste, Caja, op de laatste werkdag in haar werkkleding, op de dag dat de bootjes aan het Zandpad gingen sluiten. Die foto van haar was te zien in alle kranten, bij ieder artikel over sekswerk. Zelfs bij artikelen die niet over sekswerk gingen
Het was geen geheim in onze community dat ze het naar vond om jaren later nog steeds op onverwachte momenten geconfronteerd te worden met deze foto en daarmee ook met de verdrietige en onterechte sluiting van haar geliefde werkplek
Tijdens een interview 3 jaar geleden vroeg ik aan Saskia, een journaliste, waarom altijd maar deze foto geplaatst werd. De simpele reden was dat er te weinig foto’s van sekswerkers in de beeldbanken voor journalistiek aanwezig waren! Het leek mij een goed idee om de beeldbanken aan te vullen met foto’s van sekswerkers zodat beeldredacteuren een keuze hebben
Tegelijkertijd hoorde ik van sekswerkers en onderzoekers Jacky, Yvette en Minke die geïnspireerd raakten door een gids geschreven door sekswerkers in Zuid-Afrika. Deze gids voor journalisten helpt hen om respectvol over sekswerk te schrijven. Journalisten kunnen niet alles weten, sekswerk is één van de vele onderwerpen waar ze over schrijven
Ook voor Nederlandse journalisten zou zo’n gids nuttig kunnen zijn. Wij lezen al vanaf 2000 over “illegale prostitutie”. Bij illegale prostituees denken mensen al snel aan criminelen. Ze worden bang van ons en willen niks met ons te maken hebben, of denken dat we hulp nodig hebben en willen ons redden
Wijzelf spreken liever over onvergund in plaats van illegaal. Prostitutie was namelijk al legaal in Nederland, de bordelen waren illegaal. Sinds de opheffing van het bordeelverbod in 2000 is het precies andersom: nu zijn de bordelen legaal en alle prostituees die niet in bordelen werken, zijn illegaal
Gemeenten gebruiken de legalisatie van bordelen juist om zoveel mogelijk werkplekken te sluiten. Burgemeesters houden niet sekswerkers in hun stad, wij verpesten het aanzicht. Sekswerkers worden uit hun veilige werkplekken gejaagd, de illegaliteit in, naar daar waar wetteloosheid heerst. En de grond wordt duur verkocht aan projectontwikkelaars. Sinds 2000 is in Nederland 80% van de veilige en legale werkplekken gesloten! Hier in Utrecht alleen al de bootjes op het Zandpad, de ramen aan de Hardebollen en de tippelzone aan de Europalaan
Vanuit huis of in een hotel werken mag een sekswerker ook al niet meer. Politie controleert sekswerkers die op internet adverteren. Een sekswerker denkt open te doen voor een klant en er staan ineens 5 agenten in diens huis. Hotels in Utrecht zijn hierom dicht gemoeten en sekswerkers hebben boetes en dwangbevelen ontvangen en zijn hun woningen of het land uitgezet
In welk ander beroep vallen 5 agenten bij een zzp’er diens werkplek binnen om te controleren of die een vergunning heeft?
In welk ander beroep worden zelfstandigen hun woning uitgezet wegens een administratieve overtreding?
In welk ander beroep bedreigen criminelen het slachtoffer tijdens een overval dat zíj de politie wel zullen bellen als die gilt?
Een illegale prostituee wordt door de maatschappij gezien als het zieligste van het zieligste. Je lichaam verkopen is het laagste wat je kunt doen. Hoer is het ergste scheldwoord voor een vrouw. Hoeren verdienen geen respect maar minachting en vernedering en zijn daarom vaak het doelwit van geweld
Eerlijk werkende sekswerkers illegale prostituees noemen, maakt dat geweld jegens sekswerkers hun eigen schuld wordt gevonden en zorgt ervoor dat geweld jegens prostituees, sekswerker, hoeren, snollen en sletten toeneemt. Het wordt er voor iederéén die zich niet houdt aan de opgelegde seksuele moraal, gevaarlijker op!
Als je hopelijk vanaf vandaag nooit meer in de krant leest dat er een illegaal prostitutiebedrijf is opgerold, bedenk dan dat dit ook die sekswerker kan zijn die nu dakloos is geworden. Onbedoeld nemen verslaggevers taalgebruik over van politici en politie maar lijken niet met sekswerkers zelf te spreken. Op het nieuws horen wij vaak maar 1 kant van het verhaal
Omdat veel sekswerkers in Nederland niet openlijk sekswerker zijn, nemen de meeste mensen pas kennis van sekswerk via nieuws, televisieseries of porno. De media spelen een belangrijke rol bij het in stand houden van onjuiste aannames, vooroordelen en stereotypes
Iedereen heeft vooroordelen. Dit is het makkelijkst en gaat het snelst en kost de minste inspanning. Bewust nadenken kost moeite. Lui zijn is onze aard. Wij allemaal kijken naar de wereld in stereotypen, zo begrijpen we de wereld
Hoe vaker stereotypen en vooroordelen herhaald worden, hoe dieper deze in ons brein slijten, hoe eerder wij ze gaan geloven. Herhaling wordt herkenning, herkenning wordt bekendheid, en bekendheid kan niet worden onderscheiden van waarheid. Stereotypen en vooroordelen worden voor waar aangenomen
We zouden willen dat we rationeel zijn, dit zijn we niet, we zijn irrationele wezens. We kunnen nog zoveel wetenschappelijke onderzoeken laten zien die het tegendeel bewijzen, activisten weten, cijfers overtuigen niet! Verhalen worden wel geloofd. Wie het verhaal vertelt heeft de macht
De media kan bijdragen aan het verminderen van vooroordelen, stereotypes en stigma. Meer sekswerkers het podium geven en meer verhalen van sekswerkers op tv of in de krant dragen bij aan een completer beeld van de waarheid en werkelijkheid
Een stereotype weerleg je niet door 1 persoon te laten zien die niet aan het stereotype beeld voldoet. Er zijn meer sekswerkers nodig, het is belangrijk de diversiteit binnen onze community te laten zien, zodat mensen een veelzijdig beeld krijgen van sekswerkers. Altijd dezelfde beelden bevestigt het stereotype, daarom is het belangrijk om nieuwe verhalen vertellen
Taal en beeld vormen samen een verhaal. Sarah, Yvette, Minke, Brenda en ik besloten om onze ideeën en insiraties te bundelen en zo ontstond Reimagining Sex Work. Wij hebben ons als doel gesteld om acceptatie van seksuele vrijheid en diversiteit tot stand te brengen door een genuanceerd beeld neer te zetten van mensen werkzaam in de seksindustrie. Wij willen wonen in een stad waar alle sekswerkers veilig kunnen zijn
Minke en ik zijn actieonderzoekers en we zijn fans van deze methodiek waarbij je mensen met verschillende achtergronden bij elkaar brengt om gezamenlijk na te denken over positieve oplossingen. In dit geval probeerden wij dit met sekswerkers en journalisten, geen dikke vrienden van elkaar
De online focusgroep met Caja staat mij bijzonder bij. Zij vertelde haar kant van het verhaal, hoe het voor haar voelde om van de 1 op de andere dag zoveel te verliezen; haar inkomen, haar dagbesteding, haar werkplek, haar collega’s, haar klanten. Haar zelfstandigheid, haar vrijheid, haar veiligheid. Journalisten hadden geen idee! We hebben ook fotografieworkshops georganiseerd, sekswerkers fotografeerden hun eigen wereld
Sekswerkers, fotografen en journalisten raakten in gesprek en er ontstond zoveel moois:
Er zijn foto’s in de beeldbanken voor journalistiek bijgekomen zodat beeldredacteuren nu meer keuze hebben
Er is een handleiding voor journalisten en sekswerkers, geschreven door journalisten en sekswerkers
En de ene foto, waar het allemaal mee begonnen was, die is uit de beeldbank verdwenen en zullen we nooit meer in de krant zien. Dat hoeft ook niet meer want de beeldbanken zijn gevuld met prachtige nieuwe foto’s over sekswerk in samenwerking met sekswerkers zelf
Vandaag worden andere verhalen verteld, het hoeven geen mooie verhalen te zijn, wij willen geen sprookjes verkopen, als het maar wel ware verhalen zijn van echte sekswerkers
Dit is pas het begin. Een verandering is in beweging gezet, een bondgenootschap tussen journalisten, fotografen, redacteuren, wetenschappers en sekswerkers is ontstaan, onze community is groeiende. Er zijn nu al artikelen in dagbladen verschenen, gemaakt door betrokkenen bij Reimagining Sex Work. Foto’s gemaakt door sekswerkers zelf, stonden in de krant!
Wij willen nog meer verhalen horen, zien en lezen. Er zijn nog zoveel sekswerkers die zoveel verhalen meer hebben te vertellen. Je hoeft alleen maar te luisteren
Het is voor mij doodeng om hier te staan. Maar ik ben hier toch, om te laten zien, hier zijn wij en wij gaan niet weg. Op straat roepen ze hoer, op het nieuws noemen ze mij een illegale prostituee, ik zeg: Sekswerker
Een toenemende zichtbaarheid van sekswerkers leidt tot normalisering, waardoor de acceptatie in de samenleving voor seksuele diversiteit toeneemt zodat álle mensen, wij allemaal, zodanig geaccepteerd worden, zodat wij ons allemaal daadwerkelijk veilig voelen om openlijk te zijn wie of wát we ook zijn
Nieuwsgierig geworden naar De Reimagining Sex Work Mediagids?
Gratis download hier
Nieuwsgierig geworden naar de nieuwe foto’s in de journalistieke beeldbanken?
Bekijk ze hier
Nieuwsgierig geworden naar de expositie?
Bezoek de universiteit aan de Janskerkhof 2-3 in Utrecht
Je mag daar gewoon naar binnen lopen en rondwandelen in dit gebouw, van oorsprong een middeleeuws monikkenklooster. Er worden persfoto’s, een portrettenserie en foto’s van sekswerkers zelf getoond. De foto’s hangen in de aankomsthal en in de gang links. Je kan dit alles bewonderen tot 1 november 2022
SEKSWERKERS EN JOURNALISTEN SLAAN HANDEN INEEN VOOR BETERE BEELDVORMING
Sekswerkers en journalisten presenteren donderdag 29 september in Utrecht een gezamenlijke mediagids. Bijgaand wordt er een foto-expositie geopend om de beeldvorming rond sekswerk te verbeteren.
Sekswerkers, verslaggevers, redacteuren, persfotografen en andere journalisten bogen zich de afgelopen twee jaar over de vraag: hoe kunnen we berichtgeving over sekswerk verbeteren? Door de bijzondere samenwerking ontstonden er verschillende unieke inzichten, waar zowel sekswerkers als journalisten tegenaanlopen als zij (mee)werken aan nieuwsitems over sekswerk.
“Wat meteen opviel was dat er een tekort bleek aan persfoto’s waarin sekswerkers zichzelf herkennen,” zegt Yvette Luhrs van Reimagining Sex Work. “We zagen ook dat journalisten zich niet altijd realiseren dat wanneer zij over sekswerk schrijven, sekswerkers zelf ook tot het publiek behoren.”
Actieonderzoeker Minke Dijkstra heeft daar een verklaring voor. “Er bleek best wel wat wantrouwen te bestaan tussen sekswerkers en journalisten en daardoor kunnen ze elkaar niet altijd even goed vinden. Deze Reimagining Sex Work Mediagids biedt beide groepen tools om die relatie te verbeteren en zo tot betere, meer genuanceerde berichtgeving te komen.”
Op 29 september wordt de gids om 17:00 uur gepresenteerd in de Rechtenfaculteit van de Universiteit Utrecht. De expositie, met nieuw sekswerk beeldmateriaal is daar tot 1 november gratis te bekijken.
Pers belt met: 06-14499623 en is van harte uitgenodigd tijdens de opening met live muziek, snacks en een drankje.
Fotografen en andere beeldmakers melden zich bij binnenkomst even bij de organisatie. In het kader van de veiligheid hanteren we concrete regels rondom privacy. Natuurlijk is er genoeg te zien én vast te leggen.
DONDERDAG 29 SEPTEMBER
Deuren gaan open om 17:00
Programma start om 17.30 met een panel, cabaret en live-muziek
Deuren sluiten om 21.00
Welkom!
Universiteit Utrecht
Janskerkhof 2/3
Utrecht
FEESTELIJKE OPENING
Expositie nieuwe persfoto’s van sekswerkers in de beeldbanken
&
Presentatie handleiding over sekswerk voor journalisten
Van harte welkom!
Wij waren het beu om 10 jaar na de bittere sluiting van de veilige werkplekken voor raamwerkers in Utrecht nog steeds dezelfde foto’s zien, van sekswerkers op hun allerlaatste werkdag op hun bootjes, in alle kranten, bij bijna ieder artikel over sekswerk. En zelfs bij artikelen die helemaal niet over sekswerk gingen
Wij namen ons voor dit te veranderen! Wij stelden ons tot doel de acceptatie van seksuele diversiteit te vergroten door sekswerkers het podium te geven. Meer zichtbaarheid van seksuele diversiteit leidt tot normalisering van wat eerder werd gezien als als vreemd of bedreigend, waardoor de acceptatie in de de samenleving toeneemt zodat alle mensen, wij allemaal, ons veilig voelen om in alle vrijheid te zijn, wie of wat we ook zijn. Wij willen wonen in een stad waar álle mensen willen wonen
Wij zochten de samenwerking met sekswerkers, fotografen, journalisten en redacteuren. Wij hebben onze ervaringen gedeeld in focusgroepen. We hebben van elkaar geleerd tijdens de fotografieworkshops. Sekswerkers, fotografen en journalisten raakten in gesprek, er ontstond vertrouwen en zoveel moois:
♥Er zijn foto’s in de beeldbanken voor journalistiek bijgekomen zodat beeldredacteuren nu meer keuze hebben
♥Er is een handleiding voor journalisten en sekswerkers, geschreven door journalisten en sekswerkers
♥En er zijn nu al artikelen in dagbladen verschenen, gemaakt door betrokken journalisten over dit project. En over de liefdadigheidsbingo’s die sekswerkers organiseerden voor hun collega’s in nood. Foto’s gemaakt door sekswerkers zelf, stonden in de krant!
En misschien wel het allermooiste:
♥De afbeeldingen van de sekswerkers van het Zandpad en de Hardebollenstraat, de raambuurten in Utrecht die nooit meer open gaan, de foto’s waar het allemaal mee begonnen was, die zijn uit de beeldbank verdwenen en zullen we nooit meer in de krant zien. Dat hoeft ook niet meer want de beeldbanken zijn gevuld met prachtige nieuwe persfoto’s over sekswerk. En deze keer in samenwerking met sekswerkers zelf
Vier met ons mee!
Bewonder de foto’s, luister naar de verhalen en laat je verrassen!
Donderdag 29 september
Open vanaf 17.00
Programma start om 17.30
Janskerkhof 2-3 UTRECHT
♥Voor alle bezoekers hebben we een cadeautje, dus meld je aan als je dit niet wil missen
reimaginingsexwork@protonmail.com
♥De expositie is tot 1 november te bewonderen op het Janskerkhof 2-3 in Utrecht. Wandel gerust naar binnen in dit middeleeuws monnikenklooster. Toegang is vrij en gratis
De Reimagining Sex Work Media Gids is mogelijk gemaakt door de financiele steun van VSBfonds, SWAD, en Uglobe. Onze dank is groot!
HET IS ZO VER!
De handleiding voor journalisten over sekswerk is naar de drukker
De foto’s gemaakt door topfotografen samen met sekswerkers zijn binnenkort te bewonderen
Ben jij ook zo benieuwd?
Wees welkom op de feestelijke opening van de expositie en presentatie van de mediagids!
DIVERSE MODELLEN GEZOCHT
for English, see below
Reimagining Sex Work is een groep sekswerkers die het beu zijn om 10 jaar ná de sluiting van het Zandpad nog steeds die foto's terug te zien bij bijna ieder artikel over sekswerk. Ook willen wij dat journalisten beter bewust zijn van hun taalgebruik wanneer zij over ons schrijven. Beeld en taal doen er toe! Wij zijn er niet op uit om sekswerk te verheerlijken, wij willen wel meer gevarieerde beelden zien van sekswerk en verhalen lezen van sekswerkers zelf Er een tekort is aan goede foto's van sekswerk in de beeldbanken voor journalistiek. Daarom zie je in kranten en op internet zovaak dezelfde foto's terug. Met dit samenwerkingsproject vergroten wij het aanbod, zodat beeldredacteuren een ruimere keuze hebben en eens andere foto's gaan gebruiken. Wij hebben jou daarbij nodig!
Ben jij een sekswerker? Zou jij mooie foto's van jezelf willen hebben gemaakt door een topfotograaf? Vind jij het gaaf als jouw foto's te bewonderen zijn op een rondreizende expositie? Zou jij jouw foto's willen zien in een krantenartikel bij een genuanceerd stuk over sekswerk? Wil jij onderdeel zijn van Reimagining Sex Work en samen met sekswerkers een zichtbare verandering in gang zetten?
foto: Sabine Joosten
model: Julia
•Alles in goed overleg met de fotograaf: er wordt niets gepubliceerd zonder jouw toestemming! De fotografen werken allemaal met contracten •Onherkenbaar is ook mogelijk! •Er zijn een aantal betrouwbare sekspositieve persfotografen verbonden aan Reimagining Sex Work, dat januari 2021 al van start is gegaan
Voor de beeldbanken voor journalistiek zijn we op zoek naar foto's van: •verschillende werkplekken, met en zonder mensen •er zijn ook geen foto's van webcamwerk te vinden in de beeldbanken, dus webcammers reageer ook vooral! •sekswerkers die verschillen in gender, kleur, lichaamstype en leeftijd
Voor de rondreizende expositie zouden wij graag met een aantal van foto's laten zien die een verhaal vertellen: •een reeks van portretten van diverse sekswerkers en activisten •een serie foto's van een werkdag van een sekswerker, liefst meerdere series
Wat wij nog willen toevoegen; veel nieuwsartikelen op internet zijn gratis te lezen en dus mag het voor een krant ook niet te veel kosten. Fotografen krijgen per foto zo slecht betaald, het is te weinig om dit te delen met de geportretteerde. Wij kunnen je dus helaas geen geld bieden. Wel prachtige foto's van jezelf gemaakt door een Nederlandse topfotograaf!
Bel of app gerust als je vragen hebt. En sowieso als je interesse hebt! Wij zullen je in dat geval in contact brengen met een fijne fotograaf die betrokken is bij dit project Mischa: 0031 6 1530 3381
model: Julia
We are a group of sex workers who are tired of seeing those same photos in almost every article about sex work. And we want journalists to be more aware of their language when they write about us. Image and language matter! We do nót want to glorify sex work, we just want to see real photos of sex workers in the news and we want to read real stories in the media about sex work
There is a shortage of good photos of sex workers in the journalism image banks. With this collaborative project we are increasing the range, so that image editors have a wider choice and start using different photo's that come closer to reality. We need your help!
Are you a sex worker? Would you like to have beautiful pictures of yourself taken by a top photographer? Would you love it when your photos can be admired in a traveling exhibition? Would you like to see your photos in a newspaper article for a nuanced piece about sex work? Do you want to be part of Reimagining Sex Work and start a visible change together with sex workers?
For the image banks for journalism we are looking for photos of: •different workplaces, with and without people • there are also no photos of webcam work in the image banks, so webcammers please respond! •sex workers who differ in gender, color, body type and age
For the travelling exhibition we would like to show some photos that tell a story: •a series of portraits of various sex workers and activists •a series of photos of a sex worker's working day, preferably several series
•Everything in consultation with the photographer: nothing will be published without your permission! The photographers all work with contracts • Unrecognizable is also possible! •There are a number of reliable sex-positive press photographers associated with Reimagining Sex Work, which has already started January 2021
What we want to note; many news articles on the internet can be read for free, so it should not cost too much money. Photographers are paid so poorly per photo, it is not enough to share this with the person portrayed. Unfortunately, we cannot offer you any money, but we can offer you beautiful pictures of yourself taken by a Dutch top photographer!
Feel free to call or app if you have any questions. And anyway if you want to be a part of Reimagining Sex Work! In that case we will put you in touch with a great photographer who is involved in this project Mischa: 0031 6 1530 3381
IN DE KRANT!
Reimagining Sex Work is nog niet eens afgerond en er staan nu al andere foto’s in de krant gemaakt tijdens onze fotografieworkshop in Amsterdam bij een genuanceerd geschreven artikel door journalisten die betrokken zijn bij dit project!
Reimagining Sex Work wordt financieel gesteund door VSBfonds en SWAD
