community

in theater De Valliant in samenwerking met Shop
2 juni 2023 Den Haag

Goeiemiddag allemaal!
Mijn naam is Mischa en zoals jullie kunnen horen kom ik uit het Zuiden. Dit verhaal komt met een zachte g

Dank jullie wel voor jullie komst op deze bijzondere dag. De dag dat sekswerkers over de héle wereld feest vieren om te laten zien:
Hier zijn wij!   

Dank jullie wel voor de gastvrijheid en dat jullie samen met ons, sekswerkers-dag vieren. Dank jullie wel dat jullie naar De Vaillant gekomen zijn om naar de verhalen van sekswerkers te luisteren en de sekswerkers en de foto’s te bewonderen

Grote dank aan Maria Scali directeur van Shop voor deze kans en voor het vertrouwen dat zij heeft in sekswerkers. Dit is niet vanzelfsprekend. Dank je wel Maria voor je betrokkenheid, altijd recht uit jouw hart!

Ook veel dank aan Harry van de Louw. Hij durft deze foto’s in zijn theater te hangen. Alles wat met seks te maken heeft,  wordt vaak moeilijk over gedaan. Of het over sekswerk gaat homoseksualiteit of seksuele voorlichting. Toch hangt het hier! En zo mooi op die gele muren

En natuurlijk ook dank aan alle medewerkers van Shop en De Vaillant ook bij Reimagining Sex Work, en wiens werk op de achtergrond misschien wat minder zichtbaar is, maar niet minder belangrijk

Grote dank aan alle betrokken fotografen, journalisten en redacteurs. Veel dank voor jullie creatieve ideeën, eerlijke adviezen. Jullie toewijding is ontroerend.

Onze dierbare dankbaarheid gaat uit aan alle sekswerkers
Zonder jullie zouden wij hier vandaag niet zijn! Dankzij jullie zijn er nieuwe foto’s in de beeldbanken verschenen en andere verhalen in de kranten. Er is er een beweging in gang gezet. Jullie zijn de inspiratie, de voorvechters en de hoofdpersonen!

Dit verhaal waarom we nu allen samen zijn,  begint met een foto van een dierbare collega op de laatste werkdag in haar werkkleding, op de dag dat de ramen in Utrecht zouden “verplaatsen”. Die foto van haar was te zien in alle kranten, bij  ieder artikel over sekswerk. Zelfs bij artikelen die helemaal niet over sekswerk gingen..

Het was geen geheim in onze gemeenschap dat ze het naar vond om jaren later nog steeds op onverwachte momenten geconfronteerd te worden met deze foto. En daarmee ook met de verdrietige en onterechte  “verplaatsing” van haar geliefde werkplek

Dus daarom vroegen wij een journaliste waarom er altijd maar dezelfde foto’s werden geplaatst,  bij ieder artikel over sekswerk? Haar antwoord was dat ze geen keuze had: Er waren te weinig foto’s van sekswerkers in de beeldbanken voor de kranten en nieuwswebsites aanwezig!

Het leek ons een geweldig goed idee om de beeldbanken aan te vullen met een andere foto’s van sekswerkers. En kijk eens op deze expositie hoe dit gelukt is!

Wij hadden gehoord dat dikke mensen een eigen beeldbank hadden gemaakt, met foto’s van dikke mensen mét een gezicht

En we wisten het onderzoek naar de beeldvorming van moslima’s in de media. De onderzoekers herkennen zichzelf, hun moeders en oma’s hier niet in het bekende beeld in de media van de “moslimvrouw”.  Zij missen de foto’s van moslima’s aan het werk, op een terrasje met vriendinnen, een gezin op museumbezoek

Tegelijkertijd raakten we geïnspireerd door een gids geschreven door sekswerkers in Zuid-Afrika. Deze handleiding voor journalisten helpt hen om respectvol over sekswerk te schrijven. Ook voor veel Nederlandse journalisten is dit belangrijk

Wij lezen in de kranten al vanaf het jaar 2000 over “illegale prostitutie” Bij illegale prostituees denken mensen al snel aan criminaliteit. Ze worden bang van ons en willen niks met ons te maken hebben

Wijzelf spreken liever over onvergund in plaats van illegaal.  Prostituees waren namelijk al meer dan 200 jaar legaal in Nederland. De bórdelen, clubs en ramen waren illegaal maar deze  werden, net als coffeeshops, met de ogen half dicht, toegestaan. We noemen dit het Nederlandse gedoogsysteem

In 2000 werden de bórdelen, clubs en ramen gelegaliseerd. Gemeenten gebruiken de legalisatie van bordelen juist om zoveel mogelijk werkplekken te  “verplaatsen”. Burgemeesters houden niet van sekswerkers in hun stad, wij verpesten het aanzicht

Sekswerkers worden uit hun veilige werkplekken gejaagd, de illegaliteit in naar daar waar wetteloosheid heerst. En de grond wordt duur verkocht aan projectontwikkelaars. Sinds 2000  is in Nederland 80% van de veilige en legale werkplekken gesloten

Sekswerkers weten dat verplaatsen een ander woord is voor wegjagen, verdwijnen, uitgummen.  In Arnhem het Spijkerkwartier en in Utrecht het Zandpad zijn “verplaatst” en nooit meer teruggekomen. Wij houden ons hart vast voor de “verplaatsing” van de ramen in Den Haag

Vanuit huis of in een hotel werken  mag een sekswerker ook al niet meer. De politie controleert sekswerkers die op internet adverteren. Een sekswerker denkt open te doen voor een klant en dan er staan ineens 5 agenten in zijn of haar huis. Ook in Den Haag hebben sekswerkers boetes en dwangbevelen ontvangen en zijn hun woningen of het land uitgezet

In welk ander beroep vallen 5 agenten  bij een ondernemer diens werkplek binnen om te controleren of die een vergunning heeft?

In welk ander beroep worden zelfstandigen hun woning uitgezet wegens een administratieve overtreding?

In welk ander beroep bedreigen criminelen het slachtoffer tijdens een overval dat zíj de politie wel zullen bellen als die gilt?

Waarom wordt sekswerk zo vaak als probleem gezien?
Sekswerk is juist een oplossing.
Sekswerk geeft een inkomen, zelfstandigheid, vrijheid!

Het is de oplossing voor sekswerkers met studerende kinderen, of voor sekswerkers die zelf studeren. Voor degenen die mantelzorger zijn.Het is de oplossing voor mensen die op de arbeidsmarkt gediscrimineerd worden omdat ze trans zijn,  om hun huidskleur, om hun vrouw-zijn

Als sekswerkers verboden worden hun werk te doen, worden hun levens moeilijker.
Sekswerkers alsmaar dieper de illegaliteit injagen vergroot de vooroordelen over sekswerkers en het stigma op sekswerk

Een illegale prostituee wordt door de maatschappij gezien als het zieligste van het zieligste. Je lichaam verkopen is het laagste wat je kunt doen. HOER is het ergste scheldwoord voor een vrouw. Hoeren verdienen geen respect maar  minachting en vernedering en zijn daarom vaak het doelwit van geweld

Eerlijk werkende sekswerkers illegale prostituees noemen, maakt dat geweld jegens sekswerkers hun eigen schuld wordt gevonden en zorgt ervoor dat  geweld jegens  prostituees, sekswerker, hoeren, snollen en sletten toeneemt. Het wordt er voor iederéén die zich niet houdt aan de opgelegde seksuele moraal, gevaarlijker op!
STIGMA KILLS

Als je hopelijk  vanaf vandaag nooit meer in de krant leest dat er een illegaal prostitutiebedrijf is opgerold, bedenk dan dat dit ook die sekswerker kan zijn die nu dakloos is geworden

Onbedoeld nemen verslaggevers taalgebruik over van politici en politie maar lijken niet met sekswerkers zelf te spreken.  Op het nieuws horen wij vaak maar 1 kant van het verhaal

Omdat veel sekswerkers in Nederland niet openlijk sekswerker zijn, nemen de meeste mensen pas kennis van sekswerk via nieuws, televisieseries of porno.
De media spelen een belangrijke rol bij het in stand houden van onjuiste aannames, vooroordelen en stereotypes

Iedereen heeft vooroordelen. Dit  is het makkelijkst en gaat het snelst en kost de minste inspanning. Bewust nadenken kost moeite. Wij allemaal kijken naar de wereld in stereotypes, zo begrijpen we de wereld

Hoe vaker stereotypen en vooroordelen herhaald worden, hoe dieper deze in ons brein slijten.. hoe eerder wij ze gaan geloven. Herhaling wordt herkenning, herkenning wordt bekendheid, en bekendheid kan niet worden onderscheiden van waarheid.  Stereotypen en vooroordelen worden voor wáár aangenomen

We zouden willen dat we logisch denkende mensen zijn, dit zijn we niet, we zijn onlogische mensen. We kunnen nog zoveel wetenschappelijke onderzoeken laten zien die het tegendeel bewijzen, activisten weten,  cijfers overtuigen niet!
Verhálen worden wél geloofd.  Wie het verhaal vertelt heeft de macht

De media kan bijdragen aan  het verminderen van vooroordelen, stereotypes en stigma. Méér sekswerkers het podium geven en meer verhalen van sekswerkers op tv of in de krant dragen bij aan een completer beeld van de waarheid en werkelijkheid

Een stereotype weerleg je niet door 1 persoon te laten zien die niet aan het stereotype beeld voldoet. Er zijn meer sekswerkers nodig. Het is belangrijk de diversiteit binnen onze community te laten zien, zodat mensen een veelzijdig beeld krijgen van sekswerkers. Altijd dezelfde beelden bevestigt het stereotype, daarom is het belangrijk om nieuwe verhalen vertellen

Een toenemende zichtbaarheid van sekswerkers leidt tot normalisering, waardoor de acceptatie voor seksuele diversiteit toeneemt zodat álle mensen, wij allemaal, zodanig geaccepteerd worden, zodat wij ons allemaal daadwerkelijk veilig voelen om openlijk te zijn  wie of wát we ook zijn

Taal en beeld vormen samen een verhaal.  Daarom wilden wij nieuwe foto’s in de beeldbanken én een handleiding voor journalisten!  En Reimagining Sex Work ontstond

We organiseerden bijeenkomsten met sekswerkers en journalisten bij elkaar om gezamenlijk  na te denken over positieve oplossingen.

De online focusgroep met de sekswerker wiens foto altijd maar gebruikt werd, staat mij bijzonder bij.  Zij vertelde haar kant van het verhaal. Hoe het voor haar voelde om van de 1 op de andere dag zoveel te verliezen; haar inkomen, haar dagbesteding, haar werkplek, haar collega’s, haar klanten. Haar zelfstandigheid haar vrijheid haar veiligheid. Journalisten hadden geen idee!

We hebben ook fotografieworkshops georganiseerd, sekswerkers fotografeerden hun eigen wereld. We waren op de Wallen in Amsterdam, en in een seksbioscoop in Brabant
Ik wil jullie alles erover vertellen, maar helaas, de tijd begint te dringen

Sekswerkers, fotografen en journalisten raakten in gesprek en er ontstond zoveel moois: 
  
–> Er zijn foto’s in de beeldbanken voor journalistiek bijgekomen zodat beeldredacteuren nu meer keuze hebben

–> Er is deze gids voor journalisten en sekswerkers, geschreven door journalisten en sekswerkers

–> En de ene foto,  waar het allemaal mee begonnen was, die is uit de beeldbank verdwenen en zullen we nooit meer in de krant zien

Dat hoeft ook niet meer want de beeldbanken zijn gevuld met prachtige nieuwe foto’s over sekswerk in samenwerking met sekswerkers zelf. En worden nog steeds aangevuld, kijk maar op onze website

Vandaag worden andere verhalen verteld. Het hoeven geen mooie verhalen te zijn. Wij willen geen sprookjes verkopen, als het maar wel ware verhalen zijn van echte sekswerkers

Dit is pas het begin. Een verandering is in beweging gezet, een samenwerking tussen journalisten, fotografen, redacteuren, wetenschappers en sekswerkers is ontstaan,
onze community is groeiende.  Er zijn nu al artikelen in dagbladen verschenen, gemaakt door betrokkenen bij Reimagining Sex Work. Foto’s gemaakt door sekswerkers zelf, stonden in de krant!

Wij willen nog meer verhalen horen, zien en lezen. Er zijn nog zoveel sekswerkers die zoveel verhalen meer hebben te vertellen.  Je hoeft alleen maar te luisteren

Zoals vandaag!